Düşünmek
Düşünmek...
Allah'a boyun eğmekten ne çıkar ki. Siyasi dindarlığın olması insanların hepsinin de öyle olduğu anlamına gelmez. Soru sormak bazen soru soran insanın kendi imanı hakkında kuşku uyandırma tehlikesi yaratır. Allah'ın yaratıcılığının ve istediği her şeyi yapabilme kudretine muhaliflik uyandıracak veya kuşku uyandıracak sorular kişinin kendi imanı hakkında kuşkuların uyanmasına sebep olabilir. Biz Allah'ı göremiyoruz. Sadece onun dünyadaki yarattıklarıyla onun azametini ve büyüklüğünü anlayabiliyoruz. Düşünecekte ne olacak. Bugün bilimsel düşünceler dahi birbiriyle çeliştiğine göre öyle çok düşünmenin, çok irdelemenin de işe yaramayacağı açıktır. Bugün felsefe yapan insanların düşünmesinden ne çıkmıştır ki. Ne kadar düşünürse düşünsünler yine Allah'a bağlılar ve onun dilediği ölçüde hareket edecekler. Hatta çoğu zaman dünyamızda artık düşünmemek daha çok rağbet kazandırıyor ve insanı başarı noktasındsa daha ilerilere getiriyor. Düşünmek eğer insanı mesela maddi anlamda bir kazanca ulaştırsaydı tüm akademisyenler zengin olacaklardı. Ama öyle değildir. Hatta bazen insan bu kadar ahmak insanın nasıl oluyor da bu kadar zengin oluyor diyesi geliyor. Ama maalesef gerçek budur. Düşünmek çoğu zaman insanı başarıya ulaştırmaz. Düşünmektense bir bilene sormak, çevresini geniş tutmak, başkalarını kendisi için düşündürmek daha avantajlıdır. Çevresi geniş olmak, tek başında bir köşede felsefe yapıp düşünmekten daha çok karlı maddi anlamda. Ama eğer dini anlamda böyle olacaksa bu durumda da maalesef böyledir. Allah'ın hikmetinden gerçekten de sual olunmaz. Düşünmekten kasıt eğer tefekkürse, Allah'ın yarattıkları karşısındas hayret uyandıran, insanı cezbeden, şükrettiren bir faaliyetse o zaman bu en iyi bir düşünme tarzıdır. Öğrenmek bile hayal etmekle daha kolay ve daha verimlidir. Albert Einstein dahi söylemiştir ki hayal etmek öğrenmenin yarısıdır demiştir. Düşünmek eğer gerçekten de bu dünyayı Allah mı yarattı şeklinde sorgulamaksa bu da olabilir.. Buna vereceğiniz cevap sizin imanınızın da derinleşmesine sebep olabilir. Bir insan önünde sonunda eğer sorularına cevap bulamamışsa pes etmesi illa ki gerekmez. Ama Allah'tan cevabını isteyerek, ona dualar ederek isteyebilir. İşlerini, düişüncelerini kendine zarar vermeyen, kendini geliştiren seviyeye getirmesi için dua edebilir. Böyle de olması gerekir hatta.
Allah bize akıl verdiyse, düşünme diye bir şey bahşetmişse bunu en verimli şekilde kullanmalıyız. Siyasi İslam'ın ben de farkındayım. Hiç bir makul bir soru sormadan ve ona bir cevap almadan gözü yumuk birine güvenmek olmaz. Bu şekilde sadece Allah'a güvenilir. Asıl darbeyi Müslümandan dahi alsak bu bizi dinimizden soğutmamalı, hatta daha da yakınlaştırmalı ve durumu sorgulatmalıdır. Sorgulamanın sonucunda ekseri de cahilliğin sebep olduğu çıkar.
Allah'a boyun eğmekten ne çıkar ki. Siyasi dindarlığın olması insanların hepsinin de öyle olduğu anlamına gelmez. Soru sormak bazen soru soran insanın kendi imanı hakkında kuşku uyandırma tehlikesi yaratır. Allah'ın yaratıcılığının ve istediği her şeyi yapabilme kudretine muhaliflik uyandıracak veya kuşku uyandıracak sorular kişinin kendi imanı hakkında kuşkuların uyanmasına sebep olabilir. Biz Allah'ı göremiyoruz. Sadece onun dünyadaki yarattıklarıyla onun azametini ve büyüklüğünü anlayabiliyoruz. Düşünecekte ne olacak. Bugün bilimsel düşünceler dahi birbiriyle çeliştiğine göre öyle çok düşünmenin, çok irdelemenin de işe yaramayacağı açıktır. Bugün felsefe yapan insanların düşünmesinden ne çıkmıştır ki. Ne kadar düşünürse düşünsünler yine Allah'a bağlılar ve onun dilediği ölçüde hareket edecekler. Hatta çoğu zaman dünyamızda artık düşünmemek daha çok rağbet kazandırıyor ve insanı başarı noktasındsa daha ilerilere getiriyor. Düşünmek eğer insanı mesela maddi anlamda bir kazanca ulaştırsaydı tüm akademisyenler zengin olacaklardı. Ama öyle değildir. Hatta bazen insan bu kadar ahmak insanın nasıl oluyor da bu kadar zengin oluyor diyesi geliyor. Ama maalesef gerçek budur. Düşünmek çoğu zaman insanı başarıya ulaştırmaz. Düşünmektense bir bilene sormak, çevresini geniş tutmak, başkalarını kendisi için düşündürmek daha avantajlıdır. Çevresi geniş olmak, tek başında bir köşede felsefe yapıp düşünmekten daha çok karlı maddi anlamda. Ama eğer dini anlamda böyle olacaksa bu durumda da maalesef böyledir. Allah'ın hikmetinden gerçekten de sual olunmaz. Düşünmekten kasıt eğer tefekkürse, Allah'ın yarattıkları karşısındas hayret uyandıran, insanı cezbeden, şükrettiren bir faaliyetse o zaman bu en iyi bir düşünme tarzıdır. Öğrenmek bile hayal etmekle daha kolay ve daha verimlidir. Albert Einstein dahi söylemiştir ki hayal etmek öğrenmenin yarısıdır demiştir. Düşünmek eğer gerçekten de bu dünyayı Allah mı yarattı şeklinde sorgulamaksa bu da olabilir.. Buna vereceğiniz cevap sizin imanınızın da derinleşmesine sebep olabilir. Bir insan önünde sonunda eğer sorularına cevap bulamamışsa pes etmesi illa ki gerekmez. Ama Allah'tan cevabını isteyerek, ona dualar ederek isteyebilir. İşlerini, düişüncelerini kendine zarar vermeyen, kendini geliştiren seviyeye getirmesi için dua edebilir. Böyle de olması gerekir hatta.
Allah bize akıl verdiyse, düşünme diye bir şey bahşetmişse bunu en verimli şekilde kullanmalıyız. Siyasi İslam'ın ben de farkındayım. Hiç bir makul bir soru sormadan ve ona bir cevap almadan gözü yumuk birine güvenmek olmaz. Bu şekilde sadece Allah'a güvenilir. Asıl darbeyi Müslümandan dahi alsak bu bizi dinimizden soğutmamalı, hatta daha da yakınlaştırmalı ve durumu sorgulatmalıdır. Sorgulamanın sonucunda ekseri de cahilliğin sebep olduğu çıkar.
Yorumlar